Kasım ayından beri aklımda bazı kelimeler birleşiyor, bölünüyor, birleşiyor, bölünüyor. Bugün oturdum ve yazmaya karar verdim. Bakalım neler çıkacak. Aslında yıl sonlarında sevinç değil bir hüzün oluyor bazen. Belki insan kendini sorguluyor, neler yaptım, neler yapmalıydım diye. Ya da geçen bir sene daha ürkütüyor. Aslında tam tersi olmalı, yepyeni bir yıl geliyor, coşkusu ile neşesi ile ümitleri ile. Bakalım 2013 neler sunacak bizlere.
Bu noktaya kadar 2012’ye bir bakalım. Hep diyorum ya gezmek aslında bir virüs. Hiç gezmemiş insanda bu duyguyu bulamazsınız. Gezdikçe, gördükçe değişir insan. Uçak bileti aramak, merak ettiği yerleri araştırmak, görseller peşinde hayaller kurmak, tatil günlerini ezbere bilmek. Havayolu firmalarının bültenlerini, fırsatlarını kaçırmamak, ee nereleri gezelim, ne yapalım sorularına aşkla cevap vermek. Bu bahsettiğim virüsün etkiler. Geçmiyor hiç, vücuttan çıktığı görülmemiş. Ha belki evlilik, aynı heyecana sahip olmayan bir eş, çocuk ya da Allah evlerden uzak etsin hastalıklar engel olabilir bu duyguya. Benim duam imkanlarımız, zamanımız, heyecanımız tükenmesin, aksine artmasına dair.
Ne mi öğreniyor insan gezdikçe? Dün Martı Uçtu ile de aynı şeyleri konuştuk. Demek ki benzer ruhlar benzer duyguları hissediyorlar. Gezdikçe öğreniyorsun hayatı, insanları, o insanlara ait sana uzak olan, belki de ilk defa duyduğun hikayeleri, başka kültürlere ait gelenekleri, görenekleri. Gelişiyorsun, olgunlaşmıyorsun belki ama ne istediğini çok daha iyi biliyorsun. Kendini daha iyi tanıyorsun ve belki de en önemlisi daha hoş görülü bir insan oluyorsun. Hayatı zorlayıp, seni esir edecek, zarar verecek duygulardan uzaklaşıyorsun. Hoşgörünüzün hiç eksilmemesi, aksine artması temennisi ile yeni yıl dileğim, daha çok gezelim, görelim, bilmediklerimizle buluşalım. Bunların hepsini de sağlıkla yapalım. 2012’de nerelere gittiğimi ve 2013’de nerelere gitmek istediğimi yazmayacağım. 2012’de birçok sürpriz gezim oldu. 2013’te de rüzgar Kuyruksuz’u nereye atarsa orada buluşacağız nasıl olsa. Tüm dostlarıma, henüz tanımadıklarıma, hatta tüm evrene mutlu yıllar diliyorum!
Unutmadan 2013’te 2012’de istediğim kadar binemediğim bisikletime daha çok bineceğim. Söz!
Fotoğraflar yine şahane! 🙂
O sizin sahaneliginiz efendim:)