Kabak Koyu

Geçtiğimiz bayram tatili arefesinde ne yapsak ne yapsak, organize olmakta geç kaldık paniklemesi ile birlikte son dakika kararı ile güneye inelim, yanalım, yüzelim dedik.

Ne uçak bileti ne başka bir detay hazır. Biletler uçmuş, boş yer de mümkün değil. Neyse biz kendi adımıza bir çözüm bulup, tatilimizi bayramın 2.günü başlayacak ve tatilin son gününe bir ekleme yaparak daha makul hale getiriyoruz. Araç kiralama kampanyaları kollayarak bizim için en uygun aracı buluyoruz ve yola koyuluyoruz.

Oto yollar ücretsiz, yeni yapılan İzmir körfezi üzerindeki Osman Gazi köprüsü de ücretsiz. Sabah erken saatte yollardayız. Yaklaşık 10 saat içinde bol mola, yeme içme keyfi ile Göcek’e varıyoruz. Dinlendiğimiz gecenin ardından planımız Kabak Koyu’na gitmek, fotoğraflarına aşık olduğumuz o koyda yüzmek, güneşlenmek.

Sabah kahvaltı sonrası Fethiye merkezden Ölüdeniz‘e doğru araba ile devam ediyoruz. Ölüdeniz yokuş inişini görmeniz gerekir, bayram tatili sebebi ile İstanbul trafiğini aratmayacak bir yoğunluk var. Neyse ki az biraz biliyorum bölgeyi, ara sokaklardan Faralya tarafına giden yola doğru çıkıyoruz. Yol zor görünse de yavaş yavaş ilerliyoruz. Bir seyir noktasından Ölüdeniz’e doğru baktığımızda dağların arasındaki o mavilik insanı büyülüyor. Yola devam ediyoruz. Sert yamaçlara kurulmuş köyler, küçük gözleme, çay bahçeleri. Hepsine tek tek uğrayasım geliyor ancak hedefimiz Kabak Koyu.

Bir başka seyir noktasında da Kelebekler Vadisi’ni görmek mümkün ancak ben kayalıklardan ve yükseklikten ürktüğüm için yaklaşamıyorum. Adam gibi fotoğraf da çekemiyorum tabi.

Nitekim Kabak koyu sapağına geliyoruz. Geceden internetten okuduğum ve müdavimi olan arkadaşım Serdar’dan öğrendiğim kadarı ile arabamızı yukarıda bırakıp ring sefer yapan minibüse biniyoruz. Yürürsek herhalde aşağı iniş yarım saati bulacaktır ancak güneş tepede. Zaten nane molla bünyeme bir de öyle bir zarar vermek istemem. Minibüs hınca hınç dolu ve kişi başı 5 TL vererek koya iniyoruz.

Al işte tecrübesizlik. Şemsiyesini koltuğunun altına sıkıştırıp minibüsten inenler şanslı. Zira koyda herhangi şemsiye ve şezlong sağlayan bir tesis yok.

Bir tesis var ancak o da konaklama hizmeti ile birlikte restoran, bar olarak biraz geride kalıyor, ismi Sea Valley. Öğlen sıcağına yakın olduğumuz için zaman olarak biz diyoruz şu tesiste akşam üzerine kadar vakit geçirelim, yiyelim içelim, arada denize gidip gelelim. Akşam üzerin kendimizi atarız plaja. Zaten çok da bir mesafe yok. Yani oturduğumuz yerden denize giren çıkanları görmek mümkün. Ayrıca pizzası da nefisti. Buz gibi içeceklerimiz ile ara ara kitap karıştırdık, ara ara internette dolandık, bulunduğumuz noktada pek iyi çekmese de bir şekilde vaktimizi geçirdik.

Akşam üzerine doğru da plajın tadını çıkardık. Bayram tatili sebebi ile oldukça kalabalık olan plajda güzel ülkemin her çeşit insanı mevcuttu. Son derece de keyifliydi, kimi köpeği ile gelmiş, kimi maaile, kimi motoruna atlamış, kimi çadır kurmuş.

Tüm bir günü keyifle, sıkılmadan, güzel yiyip içip, bol dinlenerek ve enfes denizin maviliğinde ruhumuzu tazeleyerek geçirdik.

Dönüşte yine yukarı çıkmak için minibüs sırasına giriyoruz. Oldukça kalabalık bir sıra mevcut, yarım saat sonra binmiş oluyoruz ve kısa bir macera ile arabamıza ulaşıyoruz.

İster Kelebekler Vadisi, ister Kabak Koyu Faralya bölgesinde kesinlikle görülmesi gereken nefis koylar. Uçak ile gelindiğinde Dalaman Havalimanı’ndan araç kiralayıp buraya gelinebilir. Pişman olmayacaksınız hatta her fırsatta gelmek için bahaneler yaratacaksınız. Bana güvenin.